Framleis ganske grønt på trea sjølv om september og hausten nærmar seg. Brune blad dekkjer mykje av bakken i Vålandsskogen, det er stor forskjell på å sjå opp på trea og ned på bakken. Seinsommarlyset skin gjennom alt det grøne på trea, får alt til å lyse som skinande gull. Berre i grønt. Vålandstårnet får meg til å tenkje på Tobias i tårnet. Ikkje for det, tårnet i Kardemomme by er rundt, men det er no kvitt og med balkong øvst, så litt like er dei jo. Slike tankar som plutseleg dukkar opp når eg er ute og går i nabolaget, traskar i eit passe tempo frå skogen og opp til tårnet.
Legg igjen ein fin tanke