French Horn i Alton

Jada, eg veit at det blir ein del hopping fram og tilbake i tid, men eg ønskjer å dele meir frå togturen vår. Ein tur det er veldig kjekt å sjå tilbake på no når hausten er her med regntunge dagar. Etter å ha vore på damplokomotivtur tur-retur Alton-Alresford, var det å finne fram til overnattingsplassen. French Horn er ein gastropub med sengeplass og ligg litt utanfor bykjernen (men veldig nært vårt neste stopp, eit ekte, litterært stopp), og me tok difor ein lokalbuss ut dit. Ein veldig okei plass med koseleg rom og ein liten hage der me drakk kaffi, åt noko søtt attåt og las i kvar vår bok (og utpå kvelden smakte me så vidt på den gode konfekten som eg kjøpte i Alresford). Ei due over hustaket, og ettermiddagssola som skein inn gjennom døra og laga skuggespel på veggen, ein roleg plass.

Resten av kvelden var utan planar. Middag måtte me, så me traska inn mot sentrum. Før me var framme, gjekk me innom ein park, og der sat me ei lita stund og las ved ein paviljong. Ordentleg avslappande å berre sitje der i ettermiddagssola og berre lese side etter side. Kom oss ti slutt vidare. Som her i landet, er ikkje alt ope på ein sundag, eller så har dei har kortare opningstid, så den plassen me hadde sett oss ut med tanke på middag, var allereie stengd. Fann ein annan plass like ved der det blei ein god pizza. Etterpå gjekk me berre litt rundt og såg på byen. Lyset om kvelden altså, sukk. Blomar ved eit gjerde, blomar i blomekasse på husveggen, små hagegnomar og figurar og den generelt koselege, britiske stilen – kunne fint ha hatt ein heil dag i Alton.

Solnedgangsmagi

Sat i bilen og berre såg og såg. På veg til fredagens overnatting, fekk me oppleve ein heilt utruleg vakker solnedgang, ein solnedgang som eg kjente i heile meg. Fyrst fekk eg auge på den litt gjennom det eine sidevindauget, sidan meir og meir gjennom frontruta. I mine auge heilt ekte magi.

Ettermiddag blant alle bøkene i Tvedestrand

Gammal skrivemaskin, ei vindeltrapp full av bøker, Alexandre Dumas-bøker i eit vinduage, boktittelen Vi som koker eletrisk (defintivt frå ei anna tid) og ei herleg retromlampe i taket. På veg til musikalen i Oslo, la me inn eit stopp i Tvedestrand for å stikke innom bokbyen. Fekk tatt eit besøk hos Locus Antikvariat, Nynorsk antikvariat, Ex Libris og Bokhuset Tvedestrand. Sistnemnde skal berre forsetje med sal av bøker på nett, men butikken var open då me var innom. På døra inn til Nynorsk Antikvariat, såg eg eit skilt eg småhumra av: at dei også har bøker på bokmål ;)

Ein fredagsettermiddag i september er jo utanom sesongen, så det var ikkje mange personar me møtte, men Tvedestrand i haustsola var likevel veldig fin (og kven kan seie "nei" til antikvariat?!). Koseleg å sjå ei Herriot-bok, fleire Nancy Drew-bøker, eit par bøker frå Stompa-serien og Kenneth Grahames Det suser i sivet. Me kom litt seint i gong med leigebilen om morgonen grunna trøbbel med bankterminalen, så då me var ferdige med å sjå oss omkring blant alle bøkene, var det på tide med middag. Fann ein grei plass, åt ein enkel pasta carbonara, og sidan var det vidare austover.

Musikalhelg med bokbybesøk og alpakkavandring

Kor skal ein starte etter ei helg som denne?! Eg veit ikkje, for på desse få dagane har me fått sett og opplevd så mykje, og det utan å stresse for å nå både det eine og det andre. Så altfor mange bilete på kameraet, så eg får nok porsjonere ut litt etter litt, akkurat slik eg gjer med alle bileta frå interrailturen ;) Kort fortalt: billettane til Jesus Christ Superstar blei tinga i desember i fjor, så den har stått på planen lenge. Til jul i fjor fekk eg gåvekort frå mannen min på glamping og alpakkavandring i Telemark, og sidan det ikkje låg altfor mange timar utanfor Oslo, slo me to fluger i ein smekk. Rakk også ein tur innom bokbyen Tvedestrand på veg austover, rett og slett litt av ei helg! Jobba måndag til torsdag og hadde fri på fredag. Heilt greie jobbdagar (litt styr med ein reklamasjon), kjekt å vere i gong med orkestersesongen, mykje lesing – både på balkongen og på tur – og sidan ei minnerik helg. Skal prøve å leggje oss no, men ikkje lett etter ei slik veke:

 

✦ lesestund på hotellet på fredag og i det store teltet i går kveld, han og eg med kvar vår gode bok

✦ supergøy å gjenlese The Duchess of Bloomsbury Street av Helene Hanff

✦ kveldshimmelen då eg kom heim frå seinvakta på torsdag

✦ sykle i T-skjorte utan jakke ein av dagane 

✦ litt artig konsept å eventuelt lese dei ti fyrste Penguin-bøkene 

✦ frukost i det fri i dag tidleg

✦ grøftekantsbukett i nabolaget 

✦ to veldig ulike, men flotte overnattingar i helga

✦ kjempenusseleg pus og store regndropar

✦ veit ikje heilt om eg likte Colgans bok, men eg likte lundefuglen Neil som var med i boka

✦ solskin på hotellet på veg til jobb 

✦ og sjå ein sommarfugl langs jobbvegen

✦ fallhøgda var stor, men Jesus Christ Superstar svarte til forventingane! 

✦ når ein hund og ein liten katt er glade i kvarandre

✦ stikke innom Bogstadveien på bilfri dag før musikalen i går, mykje liv og røre

✦ alle bøkene dei har i Tvedestrand

✦ gøy å spele med orkesteret igjen :)

✦ balkonglesing ute om kveldane

✦ filmversjonen av Sense and Sensibility frå 1995, er så ordentleg fin 

✦ kjem ikkje over solnedgangen me opplevde fredagskveld på veg til hotellet

✦ Gilbert og eg på tur, alpakka er ålreite (og supersøte) dyr

✦ fall veldig for Clementine og Iwan i boka The Seven Year Slip av Ashley Poston

📖☕️🕯️

Piknikteppe, heimelaga scones og ei god bok, tenk at september starta slik! For me tok oss ein lesepause ikkje langt unna Fluberget, og der sat me ei stund og las med kaffi i kvar vår Mummikopp. Dei siste kveldane av august og dei fyrste no i september, har me tatt med oss to lyslykter ut på balkongen, kvar vår vår bok og eit teppe og sete der for ei ordentleg kveldsleseøkt. Kvardagshygge. Slike flotte seinsommarkveldar og tidlege haustdagar, sukk, dei er gull verde.

Damplokomotivtur

Åt ein lunsj på ein kafé i Alresford før me traska oss litt vidare. Såg koselege hus med høge stokkroser, og det var hyggeleg å titte inn i butikkvindauga (det var sundag og få butikkar var opne), og eg stakk innom ein liten kafé som også hadde konfekt. Tihi, sjå den søte dørstopparen, eg smilte godt av den ;) Kjøpte nokre sjokoladebitar for å ha med oss til vertshuset der me skulle overnatte.

 

Nokre av turane med Watercress Line, går med damplokomotiv, og på veg tilbake til Alton fekk me oppleve det. Litt kult å sjå korleis det lempa kol inn i fyrrommet, og interiøret i togkupeen var endå eldre enn den på veg til Alresford – akkurat slik me liker det når me ute på veterantogvift.

Skal innrømme at det humpa og skumpa litt, men det var berre sjarmerande. Me køyrde forbi eit par små, søte togstasjonar med blomar i alle fargar og fasongar før me plutseleg var tilbake til Alton.

Watercress Line

Musikal nummer to var ferdig, og dagen etter hagebesøket og ei kjempeoppleving i teateret, drog me sørover, nærmare bestemt til Alton. Frå London til Alton er det under halvannan time med tog, og det var ein tur der me eigentleg berre las. Vel framme på Alton stasjon drassa me med oss bagasjen over til ein annan perrong der eit museumstog stod og venta. Dei er gode på museumsjernbaner i England, og mellom Alton og Alresford går Watercress Line. Linja opna i 1865, og både på stasjonen og inne i toget er det detaljar frå ei mykje eldre tid, sånn som er akkurat passe sjarmerande.

 

I Alresford hadde me ikkje ein særskilt plan, men stasjonsområdet var i seg sjølv verd å ta turen for. Den grøne, lille brua, murbygget som også var stajonsbygget, blomekasser, ein knallraud telefonkiosk, vimplar, fleire fine benkar og generelt ei flott stemning. Ordentleg gjennomført stil!