Litlefjellet

I ei sundagsliste rett før ferien, nemnde eg at ein tur opp til Litlefjellet kunne vere ein bra tur då me skulle besøke svigers. Og det fekk me til. Må nesten le litt, før køyreturen bort tok lengre tid enn sjølve gåturen, men pyttsann. Turen opp til toppen er ikkje lang, men den er bratt og ved eit par parti var det nesten sånn at me måtte klatre. Gjekk turen i lag med ein av svograne mine, og vel oppe på toppen var det noko tåke. Til vanleg kan ein få god utsikt til blant anna Trollveggen. Men litt av Åndalsnes og dei spisse fjella klarte me likevel å få auge på. Humøret var mykje betre enn då me gjekk opp til Liafjellet, og med ein tur innom Rauma Garn blei dette ein veldig bra utflukt.

Lysgaard Keramikk

Treng litt fargar på ein måndag, og dimed legg eg ut bilete frå kulaste Lysgaard Keramikk i Røros. Sidan 1987 har Per Lysgaard jobba fulltid som keramikar i galleriet og verkstaden i Røros.  Å, der inne var det fargar og keramikk overalt. På golv, på veggar, på taket, installasjonar og brukskunst. Sjølv har me nok av koppar og telyshaldarar, men ein kan garantert finne mange flotte gåver her, til dømes "koppen for den musikalske" ;) Er du i Røros, må du stikke innom denne fargeglade plassen!

Balkonglesing som ei viktig kvardagsglede

Laurdag og sundag på jobb med veldig få badegjestar. Det har vore kanonbra vêr her i byen, og det merkar me i hallen: sjølv om det har vore fullbooka, sit me og ser på halvtomme basseng sidan det er mange som ikkje møter opp. Så synd, for det er mange andre som klagar på at dei ikkje får plass. Eg veit at det er slik det er akkurat no, men det tærer på når me får tyn for alt frå bookingsystemet til at me bruker lang tid i kassa. Noko sutrete start på sundagslisteinnlegget, men av og til er det godt å berre skrive det ned, få det ut. Og der nokon klagar, skryt andre, og dei kommentarane tar eg verkeleg med meg heim. Balkonglesing fleire av dagane, orkesterspeling (fyrste øving sidan oktober i fjor!), strikking og musikalmusikk frå høgtalarane har vore viktige kvardagsgleder. Meir her:

✦ starte veka med å lese ut ei god bok medan eg høyrde heile Kristina från Duvemåla-albumet

✦ Håndbok for vaskedamer av Lucia Berlin har vore denne månadens novellesamling

✦ Petter Kanin (eller hare då, men pyttsann) som nabo inne hos finaste Ida

✦ solnedgang over Engøybrua

✦ svømme i bassenget, det er ei eiga kjensle

✦ Adam Douglas har ei rå stemme, og kva er vel betre enn ein musikalsong: "This is the Moment"

✦ snedig bok, men det var no ei litt annleis og artig oppleving å lese Odalen

✦ tar med meg dei kundane som skryt av reinhaldet og som meiner eg er løysingsorientert

✦ neste gong me er hos svigers, må me komme oss ut på Aursjøvegen – for ein flott og vill natur!

✦ dette paret som syng Disney-songar heime i stova

✦ enn så lenge i mindre grupper, men gurimalla – så gøy det var å spele med orkesteret igjen!

✦ nokre tankar om Instagram og om det å ikkje naudsynt dele absolutt alt frå Maria

✦ laurdagstaco etter jobb og sjå Dreamworks-filmen Home frå 2015

✦ måkeungen som stadig sit rett utanfor hovudinngangen på jobb, både morgon og kveld

✦ søte, lille katten som får mat av ein god person

✦ høyre litt på Stjernekamp, så mange gode stemmer

✦ måndagskveld ute på balkongen under eit teppe, han og eg og kvar vår bok

✦ hytteliv, fantasisk utefrukost, geiter på tvers av bilvegen og mykje hygge, også dette inne hos Ida

✦ Lene Ask si bok O bli hos meg om misjonærborn er både rå, sår og har vakre illustrasjonar

✦ roser i ei vase frå mannen min fordi han ønska å gjere dagen litt mjukare 

✦ lese ute på balkongen etter jobb både i går og i dag, senke skuldrene og berre slappe av

Gammalt sagn og rømmegraut på fjellet

Sola skin og fredagen er her. Sjølv skal eg jobbe heile helga, er litt spent på korleis det blir sidan det er nokre månadar sidan sist. Over kan du sjå eit par bilete frå vår miniutflukt til Ridderspranget. Ridderspranget er eit juv i elva Sjoa, og me måtte jo nesten sjå det sidan det låg veldig nær Sjodalen der me budde i den der hobbithytta. Juvet har fått namne etter eit sagn frå 1300-talet. Sagnet fortel at ridderen Sigvat frå Vang hoppa over juvet med Skårvangssola, jenta han elska og som han røva frå ridder Ivar Gjeslinge, etter å ha svidd av heile garden til Gjeslinge. Og nei, me prøvde ikkje å hoppe over, eg håper dei færraste prøver på det. Etterpå køyrde me vidare til Garmo og ei seter.

Lunsjen åt me på Brimi Sæter. Me hadde jo ein roleg start på dagen med frukost klokka ni, lesing og litt strikking. Då me køyrde frå campingen, var klokka tolv, og etter eit besøk ved juvet, passa det fint med lunsj. Her lukta det ordentleg fjøs, me helste på søte kalvar og åt ein rund og veldig god rømmegraut. Sidan blei det Slådalsvegen, Åndalsnes, Trollstigen og til slutt svigers.

Buøyturen

I helga var det knallbra vêr, og me fann ein tur me ønskte å gå. Desse kvardagsturane er heil geniale sidan dei aller fleste er lett tilgjengelege og det faktum at det er ein enkel måte å bli betre kjent med byen på. Buøyturen stod for tur, ein sju kilometer lang tur som tar oss over både Bybrua og Pyntesundbrua på øyene Grasholmen, Sølyst, Engøy og Buøy. Variert terreng med både små skogsstiar og små vegar langs kysten. Modne bjørnebær, skuggespel på grusstien og eit spøkelsesskilt, detaljar ein plutseleg legg merke til. Og den trolske stemninga nede på havbotnen.

 

Trur ingen av oss tre har vore noko særskilt ute på desse øyene, så for oss blei dette ei ordentleg oppdaginsgferd. Gamle bygg frå ei svunnen tid, ein seglbåt (skjønner godt at dei ville ute og segle den dagen), fargerike blomar i eit bed og eit skulebygg. Stilig å sjå bybrua frå eit anna perspektiv, nemleg frå undersida. Ute på Engøy gjekk turen forbi huset til ei veninne, og det blei eit spontant besøk ute på terrassen då det viste seg at ho og kjærasten var heime. Kjempekoseleg! Sa "ha det" til dei to, og før me kom oss heilt heim, var det kaffipause og litt prat hos Heddas på Hundvåg.

Seinsommarkveld ute på balkongen

Tittelen seier alt. Han og eg under eit pledd med kvar vår bok i fanget. Lyslykta frå Holmegaard på eit bord. Ro, nærvær og hygge i starten av veka. Ein seinsommarkveld ute på balkongen.

"Dra meg nå baklengs inn i fuglekassa"

Skriv det fyrst som sist: eg startar veka med eit stort bileteras frå besøket vårt på Aukrustsenteret! Eller Huset Aukrust som det no heiter. På veg til Røros frå svigers køyrde me innom Alvdal der me stoppa ved huset. Dei fyrste som møtte oss var Solan og Ludvig. Etter kvart som me gjekk der inne, las med om oppveksten og familien hans, såg på alle dei rare og kule oppfinningane og oppdaga at han også måla nokre fine måleri. Måtte smile av nyttedyret vusvolen som visstnok kjem frå Sunnmøre ;) Også festmålaren med teljeverk, fantasien til Aukrust var noko heilt eige!

Koseleg å sjå skisser og lære meir om Aukrust sine karakterar, og kanskje særskilt Solan og Ludvig. Dei to me alle har sett i filmen Flåklypa Grand Prix frå 1975, og dei som eg hugsar veldig godt frå Solan, Ludvig og Gurin med reverompa frå 1998. Begge to er liksom så koselege, på kvar sin måte vel å merke, for jaggu meg er dei forskjellige. Eg syntest portrettveggen der ein kan skimte blant anna Emanuel Desperados var stilig laga til, akkurat som ein vegg full av familiebilete.

Bilen Il Tempo Gigante, ein gammal koffert frå Flåklypa Tidende, ein sjokolademaskin, måneraketten sjølve senteret og til slutt eit glimt av rommet til Reodor Felgen. Eg har faktisk ikkje lese nokre av bøkene til Aukrust enno, men me har Simen ståande i bokhylla. Legg den høgt i lesehaugen min (som alltid berre blir større og større). Manglar forresten å sjå dei tre filmane i den nye, animerte filmserien. Tenkjer me kjem til å låne dei på biblioteket, sånn i adventstida; den fyrste heiter jo Solan og Ludvig – Jul i Flåklypa. Flåklypa-universet er noko både for små og store.