Som ei nyttårsstjerne

Adventsstjerna får hengje i vindauget litt til, i år som i fjor. Som ei nyttårsstjerne med sitt varme, gylne lys. For årets siste dag er her, og i morgon skriv me eit nytt år. På tampen av både 2020 og 2021 skreiv eg at eg ønska meg eit mjukare år, og på nokre område blei det slik i år. 2022 var året det gjekk an å reise igjen og me hadde ein kjempekjekk togtur i England der eit besøk i Agatha Christies feriehus var eit av dei store høgdepunkta. 2022 har vore året me kunne vere meir sosiale, noko som for min del var uvant etter to år med sosiale restriksjonar. I tillegg sa eg jo opp jobben i svømmehallen etter å ha vore sliten og nedfor over lengre tid, og det har tatt ei god stund å få tilbake energien. Krig og uro har også komme med skarpe kantar i 2022. Men oppi alt; eg har lese så mange gode bøker, fleire konsertar og musikalar sit igjen som flotte opplevingar, endå meir strikking, ny jobb på Vitenfabrikken, og også i år har me gått fleire turar i byen vår. For vår del blir nyttårsaftan veldig roleg, men det er heilt greitt det også – ønskjer alle eit godt nytt år og velkommen til 2023!