Mi klippe i fjorten år. Du som ser meg på både gode og dårlege dagar, som prøver å forstå meg
også dei gongane tårene kjem utan at eg sjølv veit kvifor, som – om enn
litt motvillig – blir med på ein selfie eller fem. 2022 har vore noko betre enn 2020 og 2021, og eg er takksam for at du støtta meg då eg sa opp jobben i svømmehallen tidlegare i år utan å ha ein annan jobb å gå til fyrst. Å vere på oppdagingsferd med deg, anten det er på togtur i England eller på (for oss) nye restaurantar i nabobyen, er alltid ei glede. At du heng med ein musikalnerd på tur år etter år eller seier, sånn omtrentleg, "ja" til å vere med på julekortfotografering ute på stranda, der er du jaggu meg god som held ut. Du har
den beste armkroken og den teitaste humoren – du och jag, eg elskar deg
♥
Legg igjen ein fin tanke