Denne fredagen er eg rett tilbake til ein fredag for akkurat fem veker sidan. Me lausreiv oss til slutt frå Florin Court og gjekk bort til Barbican Centre der me skulle sjå musikalen Kiss Me, Kate. I år som for to år sidan, då me såg musikalen Anyting Goes på den same plassen, var det tekst og musikk av Cole Porter – eit litt artig samantreff. Sidan me hadde litt tid til overs før musikalen, sat me ute i parken som på ein måte ligg midt i senteret. Betongbrutalisme med palmar, små fontenar, mange benkar og yrane folkeliv – Barbican Centre blei for ein tjue års tid sidan kåra til Londons styggaste bygg, men det er likevel ganske kult med teaterscene, restaurantar, kunstgalleri med meir. Shakespeare-gangstarar, to eks-ar som skal spele kjærastar på scena (altså, eit skodespel i eit skodespel), ordentlege divanykker og veldig stilig koreografi, musikalen var fullstappa med intrigar og forviklingar. Latteren sat laust og det var rett og slett ein kjempemorosam kveld!
Legg igjen ein fin tanke