Giskemonibba

Endå eit bileteras, men sånn er det når landet me har feriert i er fullt av fine motiv og flotte landskap! Me er no heime i Stavanger. Sjølv om det har vore tre fantastisk fine veker, er det borte bra, men heime best. Fantastisk var det i alle fall, heilt definitivt, på turen vår opp til Giskemonibba førre veke. Toppen ligg 687 meter over havet, men me gjekk ikkje absolutt alle høgdemetrane berre sånn at det er sagt. Klarer du forresten å sjå "trollbittet" i fjelltoppen på biletet rett over?!

Rundt omkring på alle kantar var det små stiar, grønt-i-grønt, blå himmel og høge fjell. Mange høge toppar. Slik er det når ein går tur på Ørskogfjellet. Me møtte eit par andre som var ute og gjekk, men for det meste var det berre oss, nokre froskar, sauer og naturen. Akkurat passe.

Sjølve turen opp er ikkje så lang, men eg er ikkje den aller beste på å gå toppturar. Utsikta som møtte oss var no i alle fall verd det! Får jo stjernar i auga av å sjå slik natur. Så vilt, så vakkert!

Fekk tatt nokre bilete av kvarandre med store smil, og ei av dei me møtte på toppen såg at me prøvde å ta ein "fjellfie" (selfie) og sa at ho kunne godt ta eit bilete av oss. Den fine utsikta kom nok ikkje med på biletet, men veldig koseleg å ha eit slikt foto av oss begge to for det om :)

Måtte komme oss ned frå toppen etter kvart, men nokre ekstra bilete av utsikta ville eg ha!

Ned igjen gjekk me ein annan veg enn det me kom. Me gjekk forbi dette fine fjellvatnet før me etter kvart kom til Høgsetra der me då møtte nokre sauer som stakk då dei såg oss. Til slutt var det ned ein skogsti til me kom til Valgermo. Stien ned var ganske bratt, og me syntest sånn sett at heimvegen var tyngre enn å gå opp til Giskemonibba. Men turen var no likevel utruleg fin og bra!