Togmuseum midt i York

De er hermed advart: dette blir eit blogginnlegg med bileteras! Ok, no har eg sagt det og kan dimed fortsetje. Me måtte jo nemleg stikke innom togmuseet då me fyrst var i York. Museet eg snakkar om er National Railway Museum. Det opna i 1975 og er fylt med Englands toghistorie. Gamle reklameskilt som kunne gått rett inn i Poirot-epoken. Sennepsgule lokomotiv og interiøret i dei kongelege vognene. Alt frå badekar til lenestol og teservise. Tenk å ha ei slik togvogn! Synest forresten det oransje lokomotivet og bagasjen rett ved kunne vore frå ein av Harry Potter-filmane.

Kult å få lov til å setje oss ned i ei av vognene, ei vogn som blei laga ein gong på midten av 1800-talet. Museet har tre store hallar og me kunne nok, utan problem, vore der ein time eller to lenger enn det me var. Eg må vel berre innrømme at eg synest det er fascinerande å sjå så store transportmiddel, og særskilt dei gamle med alle detaljane og fargane. Dei har ein heilt eigen stil og sjarm. Nok ein gong kunne eit av lokomotiva minne meg om ein film, eller rettare sagt ein TV-serie: det raude lokomotive med dei gule stripene er jo som tatt rett ut frå  introen til Hercule Poirot. Nokre plassar kunne ein gå opp på ei lita bru for å få ei oversikt over hallen. Stilig å sjå det litt meir ovanfrå. Fekk også sjå det store hjulet i drift, eit svært hjul som trekte toga opp i bratte bakkar.

Om nokon skulle lure: joda, eg synest det grøne lokomotivet liknar på ein av venene til Lokomotivet Thomas. Ha, ha, nok filmreferansar no. I ein av dei andre hallane var det proppfullt med ting og tang, alt relatert til tog. Det var miniatyrtog, dør med glasmosiakk der tog var motivet, ja, alt mogleg. Me gjekk under eit lokomotiv slik at me kunne sjå korleis det ser ut under og me gjekk rundt og berre såg og såg. Eit kjempeflott museum, er liksom ikkje noko meir å seie om den saka.