Gråvêr her i byen i dag. Turnusfri utan solskin = lesing og strikking inne. Førre måndag derimot... eg har nesten ikkje ord. Andre pinsedag og fri. Sola skein som aldri før, og eg berre måtte ut av leilegheita og bort til ein plass der det var grønt gras. Joda, eg kunne ha sete på plenen foran blokka, men det hadde liksom ikkje blitt heilt det same. Valet fall på Vannassen. På med solkrem, lette klede, ein sekk med vatn og til slutt fann eg solbrillene. Å, det var så herleg å finne ein plass for meg sjølv på det grøne graset. Sitje og lese i ei kjekk bok, sjå på endene dykke, gå berrføtt, sjå den blanke morgondoggen og studere orkesternotar. Ein lyseblå himmel over vatnet, ordentleg sommerstemning, for nokre timar fann eg verkeleg roa der eg sat og berre tok livet med ro.
Legg igjen ein fin tanke