Ein tur i skog og mark gjer alltid like godt. Før me leverte frå oss leigebilen den siste gongen i Canada, køyrde me bort til
Irishtown Nature Park. Om nokon skulle vere i tvil, er dette frå Moncton i New Brunswick og ikkje frå Dublin i Irland, men namnet på parken er det same. Og apropos namn: eg måtte ta bilete av det eine skiltet, for namnet på dei forskjellige turane synest eg var festlige, til dømes "Bunny Hop" og "Dragonfly". Fargerike fuglehus og små, søte bruer såg me, men ingen store og brune bjørnar; me blei nemleg advart mot dei før me traska inn i parken.
Me gjekk kanskje ikkje den lengste turen, men det er jo ikkje det som betyr aller mest. For me kom oss ut, og det var herleg å berre vandre rundt blant grøne tre, blant mose og små pyttar. Blant grøn skogbotn, på ein lang og rak sti. Kjenne den friske lufta i andletet, lukta av skog og bark. Høyre tretoppane suse, fuglane kvitre. Sitje på ein benk, leggje hovudet inntil den finaste eg veit.
Legg igjen ein fin tanke