At dagane og vekene går så fort. Altfor fort. Allereie på dagen to veker sidan me vinka farvel til denne utsikta. For sjølv om eg trivst best nær ein større by, er det noko heilt spesielt med den utsikta ein finn når ein er heime hos svigers, utsikta frå barndomsheimen til mannen min. Dei høge fjella, alt det grøne, den solnedgangen som alltid er like nydeleg. Sommar på Sunnmøre.
Regn på vindaugsruta. Grå tåke ved fjella. Kaffi i ein kopp. Fredagen før me drog heim, var det ganske så grått ute, men me koste oss inne med noko varmt å drikke, lesing, rett og slett ferie. Jeremias var også i lag me oss innimellom, kanskje særskilt den dagen sidan det regna så mykje.
Legg igjen ein fin tanke