Kveldshimmel, kveldslyset, ei lita kveldsstund. Ein fredag for akkurat to veker sidan. Prøvde å lese og strikke ein del på dei timane eg sat på toget på veg til Oslo, men med ein slik solnedgang måtte eg innimellom leggje frå meg boka og berre titte ut av vindauget. Fyrst det gylne lyset i den magiske timen, sidan ein himmel som blei oransje og etter kvart meir og meir rosa. Små islagde vatn, enger fulle av snø og tre som fauk forbi. For når toga går, er det ingenting som slår det å reise med toget. Å berre ha tid til å senke skuldrene, nyte det vakre, skiftande landskapet rett utanfor, kjenne at transportmiddelet blir ein del av sjølve reisa. Nokre timar om kvelden langs Sørlandsbanen.
Legg igjen ein fin tanke