Ti år sidan denne filmen rulla over kinolerreta. Finaste Moonrise Kingdom. Ti år sidan me oppdaga ein regissør som har laga dei mest underfundige og stilfulle filmane, nemleg Wes Anderson. Atmosfæren i hans filmar med heilt særeigne rollefigurar og tidskolorittar utan like, sukk. Du må sjå ein av filmane for å skjønne det fullt ut. Alt frå The Royal Tenenbaums til The Grand Budapest Hotel. Ja, til og med ein animasjonsfilmen av Roald Dahls Den fantastiske Mikkel Rev. Nyleg såg me Moonrise Kingdom, trur det blei for tredje gong. Ein slik film ein kan sjå gong på gong og stadig oppdage noko nytt. Eg elskar sekstitalsnostalgien, det estetiske uttrykket, dei heilt fantastiske karakterane og den unge kjærleiken: "We're in love. We just want to be together. What's wrong with that." (Suzy). Og så bruken av Benjamin Brittens "The Young Person's Guide to the Orchestra", så stilig. Stilig er også kostyma, for kan det bli betre enn ein ekte sekstitalskjole med kvit krage?!
Legg igjen ein fin tanke