Årets ellevte månad er nesten, nesten over. Berre morgondagen igjen. Og nei, den sluttar ikkje på topp om ein tenkjer på vêrfronten, men me skal berre to dagar tilbake då eg stod og vinka til meg sjølv, eller skuggen min. Novembersola laga skuggespel, og sollyset var både skarpt og mjukt om kvarandre. Lyseblåhimmel over Clarion Hotel Energy, symmetrien. Å gå til jobb slike dagar, det har blitt ein del av det i løpet av denne hausten, og eg set veldig pris på det. Eg kjenner at eg smiler der eg går, tar til meg siste rest av haustfargane som eg framleis får auge på frå forskjellige kantar.
Legg igjen ein fin tanke