Snøkvitt vinterlandskap på sitt aller finaste. Før det blei for mykje snø, før det sidan regna heilt bort og blei til slaps og sorpevatn. No er det heilt bert ute. For det skal eg innrømme: når snøen ligg der som eit tynt teppe, så lys og fin, då kan den få lov til å liggje. Ein liten tur frå UiS via den botaniske hagen og over Ullandhaug. Sola strålte som aldri før. Sauane med si tjukke ull såg ut til å ha det fint (sjølv var også eg pakka inn i ull frå topp til tå), og det var ein herleg trasketur på ein dryg halvtime.
Legg igjen ein fin tanke