Traska til byen over Våland i går ettermiddag for å sjå ein film på kino. Medan eg gjekk, måtte eg av og til berre ta meg tid til å stå stille og titte opp og fram på himmelen. Gjennom eit stort, greinete tre såg eg fargane, over hustaka var det like eins: ein varm og vinterleg solnedgang over byen.
Vinterstjernene som heng i trea over Breiavatnet, dei er like fine kvart år. Den gylne solnedgangen spegla seg i vatnet, og eg blei ståande ei lita stund på torget, verkeleg nyte den kalde lufta (eg hadde ull frå topp til tå) og det varme lyset på himmelen. Sånn eit magisk syn ein desembermåndag.
Legg igjen ein fin tanke