15. des. 2024

Gjensyn med den finaste bokserien og ein ekte juleklassikar





Hei, korleis den eine dagen går over i den andre, og eg skal innrømme at det er vanskeleg å senke skuldrene ordentleg slik tempoet er på jobb for tida. Men som eg prøver å gjere kvar veke, finn eg glede i dei små tinga, til og med å gå til jobb i fullt regntøt får meg til å smile. Ikkje mykje – regn er jo ikkje det aller kjekkaste turvêret – likevel er det godt å starte kveldsvaktene med ein gåtur i desemberlufta. Starta veka med å gå til byen utpå ettermiddagen for å sjå filmversjonen av musikalen Wicked. Om nokon skulle lure: filmen skuffa ikkje! I går var det 14. desember og årsdagen vår. Sidan eg var på jobb, var det ikkje sånn at me feira eller gjorde noko spesielt, men noko godt til kaffien og ekte laurdagspizza blei det i alle fall. Du er den finaste eg veit, takk for at du framleis held ut med meg! No ventar julekonsert med eit lite ensemble, og etter denne veka, trur eg blir ein akkurat passe roleg avrunding på helga. Tinga som har gitt meg glede:

sukk, å gjenlese Anne-serien, og avslutte med Rilla of Ingleside, har vore ei sann glede!
skrive fleire julekort og poste dei på veg til jobb
vinterlyng
nabobutikk på senteret som spelte hovudtemaet frå Tre nøtter til Askepott før opningstid
"All I Want for Christmas Is You", men i seks forskjellige klassiske komponiststilar ;)
gå innom nisjebutikkane i sentrum for å handle eit par julegåver
gjensyn med filmen White Christmas som jaggu meg har 70-års jubileum i år
lussekattar på årsdagen vår, altså i går, etter å vore på laurdagsvakt på jobb
stikke innom Heddas gård i dag for ein prat og kaffi
møte ein finfin katt på min veg ein dag
sjå Wicked på kino (og gøy at Idina Menzel og Kristin Chenoweth song med Elphaba og Glinda)
og les gjerne den gode meldinga av filmen frå P3 her
One Winter at the French Chalet er årets julebok frå Mandy Baggot
årringar fulle av frost
kul bok med flotte illustrasjonar: Jordens kjemper av Line Wiel
høyre "Six Ribbons" på radioen, for det er jo på ein måte vår song 
trass travelt på jobb, har eg prata litt med kjentfolk som stakk innom
småflirer av denne lille kvalpen som er veldig gira på å leike med den store hunden
den innmari flotte solnedgangen over byen
alltid like godt når sollyset skin inn i stova vår, denne gongen på ei julepynta hylle
soloppgang over hustaka tysdagsmorgon
årets siste Christie-bok blei Elefanter glemmer ikke fra 1972

Legg igjen ein fin tanke