No i desse eksamenstider, er det fint å ha noko å sjå fram til, noko som er heilt fri for norrøn grammatikk og norsk litteraturhistorie. Det kan vere ein film, det å gå på loppemarknad, gå ein tur i det fine vårvêret, eller det kan rett og slett vere å dra på korps ein måndagskveld. Så ja, det går for det meste i korps utanom eksamenslesinga, og då reknar eg med jobben kvar tysdag og torsdag. Men det er måndagen som er høgdepunktet. Spele kjekk musikk saman med fine folk, det er alle tiders, det. Som leder og notearkivar, har eg nok å gjere når pausen kjem. Men berre det å vere på øvinga, spele saman, le saman av artige kommentarar, vere ein del av eit miljø, det er det eg liker best ved korps. Sånn var det i skulekorpset, og slik er det enno. Gleden ved å spele saman og føle at ein er ein del av eit fellesskap, er ei fin kjensle. Og no som eg er midt i eksamenstresset, er det fint å ha noko å sjå fram til ein gong i veka. Det er jo fint uansett om du lurte, men særskilt no :)
Legg igjen ein fin tanke