Togaugneblink

Ute på bøljan blå. Måndag og ny veke starta med båttur i lag med heile Jærmuseet. Flott tur sjølv om det var noko kaldt og eg for det meste sat inne og prata saman med nokon av dei andre kollegaene mine. Mai månad var det lengre turar langs bakken eg fann glede i. Den siste lange togturen var jo i eit trist høve, men ein tur langs Sørlandsbanen gir meg låge skuldrer. For det er eit eller anna ved det å ha tid til å berre sjå på landskapet rulle forbi utanfor vindauget. Fyke forbi, forandre seg over tid. Lese i ei god bok, drøyme meg vekk ein liten augneblink. Ta fram strikketøyet og strikke nokre omgangar før eg nok ein gong tittar ut togvindauget. Kanskje får eg auge på nokre søte lam ute på ei eng, ein foss som brusar ein annan stad. Flate Jæren, grøne tre, våren langs togskjenene.