Kaffi i koppen, denne dagen i eit av Mummikrusa våre. Det er framleis mørkt, eller i alle fall ikkje heilt lyst. Nærmare blåtime. Mannen min er allereie på jobb, eg har ikkje ete frukost enno. Berre sit her i sofaen litt, eg og kaffien. Eg og stilla. Tar fram lesebrettet og les vidare i ei bok eg har latt liggje ei stund, men som eg no er heilt oppslukt av. Slike morgonar set eg veldig stor pris på. Kanskje særskilt etter ei helg med full rulle og ein god del støy. Morgonstund i all si enkelheit.
Legg igjen ein fin tanke