Utanfor vindauget fyk landskapet forbi. Trea fulle av haustfargar, eller ein blå himmel tidlegare i haust på veg heim frå jobb. Inne i togsetet sit eg med ei bok, sit og les eit kvarters tid kvar morgon. Og eit kvarters tid når eg er ferdig på jobb og skal heim. Skal innrømmae at eg saknar å sykle til jobb og få frisk luft i andletet, men dette veg verkeleg opp. Ei lita morgonlesestund kvar dag, ei stund der det berre er meg og boka og landskapet som ein i farta skimtar utanfor togvindauget.
Legg igjen ein fin tanke