Bok og strikketøy i fanget, kaffikopp nummer to for dagen. Foreløpig skin sola, akkurat slik den gjorde for sju år sidan. Tenk det, i dag er det sju år sidan du og eg sa "ja". Eg veit at det ikkje har vore like enkelt å leve med meg i desse rare koronaåra, men det er då det er litt ekstra fint å sjå tilbake på ein dag med store smil, strålande sol, fine folk og kjærleik. Og eg vil du skal vite at eg er takksam for at du er her. At du alltid har ein klem å gi, prøver å trøyste, at du kvar dag vel meg slik du gjorde for sju år sidan. Slik eg kvar dag vel deg. Takk for at akkurat du er vimsen min, eg elskar deg ♥
Legg igjen ein fin tanke