Tenne opp ild i omnen. Om morgonen og om kvelden. Midt på dagen også. Når det er haust og vinter og me er oppe på hytta, er det akkurat slik det er. For me har ikkje anna varme der oppe, bortsett frå ein liten gassomn som me set på med ein gong me kjem dit for å komme i gong. Eg låg lenge foran omnen no då me var der sist, for eg trong å få varmen i meg. Og så er det koseleg. Sjå litt på ilden, kjenne at det varmar, høyre knitringa. Ein peis eller omn gir ei heilt eiga stemning.
Eg har jo allereie nemnt det, men me var rett og slett superheldige med haustvêret den helga, den siste i oktober. Stod ei stund nede ved vatnet den eine dagen, berre titta utover, kjente at sola varma i andletet, høyrde fuglane kvitre og kjente at det var godt å slippe unna byens kjas og mas ei langhelg. Ikkje misforstå, me trivst her i byen, men eg trur me alle har godt av å forandre miljø i ny og ne, komme oss bort frå det som distraherer oss og berre vere omgitt av naturen.
Legg igjen ein fin tanke