Fine personar!

"Someone you love". Vanskeleg å plukke ut ein enkeltperson. Eg har mange rundt meg som betyr så utruleg mykje for meg. Alle studievenene mine, barndomsvenene, kollegaene mine, korpsvener (både her og der), venene mine frå folkehøgskulen og dei søte, små aspirantane som eg dirigerer i begge skulekorpsa her i Kr.sand. Venene mine frå dei tre åra på musikklinja i Stavanger er nokon av dei eg har opplevd mest med, alt frå å setje opp musikal, til CD-innspeling og russetida. Tanter, onklar og syskenborn er også personar i livet mitt som betyr mykje. Har også nokon tremeninngar som eg har opplevd mykje rart med, og då spesielt på mitt barndomsferiested Hitra. Og så er det jo mine besteforeldre, og då spesielt min mormor. Ho har forresten bursdag i dag, så "Hipp, hipp hurra"! Men likevel er det nokon spesielle personar som betyr ekstra mykje for meg; mamma, pappa, broren min og kjærasten min. Mamma er den som bar på meg i nesten ni månader. Ho er den eg ringer til når eg treng hjelp med noko handarbeid, ei matoppskrift eller berre for å snakke om korleis me har det på kvar vår kant. Eg er vel ei pappajente i blant, og pappa er den eg har dype samtalar med, av og til tøysar med og me skriv bruksrettleiing til hytta vår saman. Broren min er to år, to månader og tjueto dagar yngre enn meg. Det er med han eg har løyndommar saman med, slik som då me overraska mamma og pappa då dei hadde tretti-års bryllaupsdag. Kjærasten min. Han fine som eg bur i lag med. Han som lærte meg å like sjampinjong. Det er han som oftast trøyster meg når eg har hatt ein lei dag. Me tullar og tøysar saman. Me har ein kvardag saman. Me er kanskje ikkje det mest spontane paret, men kva gjer vel det når me har det fint i lag?! Me har kvarandre, tosomheiten. Eg er veldig glad i han og eg er glad i alle dei som står meg nær!