Eg vel meg april, samstundes som eg også vel meg mai. For fuglane som syng så høgt, lyse dagar og netter og ikkje minst alle trea med dei lyserosa blomane. No ligg nok mange av dei små blomane strødd på bakken, som eit tynt lag rosa konfetti. Men alléen ved universitetet fekk i alle fall skine eit par veker, og det var som å vere inni ei stor, lyserosa sky. Tenk at dette er mai.
Legg igjen ein fin tanke