Traska den vanlege vegen då eg gjekk frå togstasjonen til jobben. Plutseleg såg eg dei, fleire små, kvite blomar. Snøklokkene. Kvart år er det desse eg ventar på, for då veit eg at det går mot vår.
Stoppa ikkje opp for å ta bilete på veg til jobb, men tok meg heller litt ekstra god tid då eg skulle gå frå jobben og ned til stasjonen. År etter år blir eg like glad, eg blir varm om hjartet når eg ser snøklokkene poppe opp. I grøftekanten, på ein grasplen, i eit lite bed. Eg ventar og ventar. Dagane blir lysare, eg ventar litt til, og plutseleg får eg auge på dei. For meg det aller vakraste vårteiknet ♥︎
2 fine tankar - legg igjen noko fint du også
Nyyyydelig ♥
Ja, kvar einaste vår ♥
Legg igjen ein fin tanke