Lengtar etter vår. Etter varmare vêr, lysare dagar. Blomane som poppar opp ute, spesielt dei vakraste snøklokkene. Sitje ute i den botaniske hagen, kanskje treffe på ein av kaninane. Lese ute på balkongen, sykle til jobb tidleg om morgonen når det faktisk er soloppgang og ikkje bekmørkt. Tre små bilete frå i fjor, tre bilete som minner meg på kva meg går i møte. For sjølv om det kjem til å vere restriksjonar, sjølv om me ikkje kan vere sosiale på den same måten, sjølv om me ikkje kan reise, er me på veg mot lysare og varmare dagar. Sidan det har vore ein kald vinter, tar det nok litt meir tid enn vanleg før snøklokkene og krokusane er på plass. Men snart, snart er me der.
Legg igjen ein fin tanke