Hausten og eg, eg og hausten. Bestevener er me ikkje, men det ligg noko der og lurer likevel. Noko fint og fargerikt. Ute eksploderer det – gult, grønt, oransje, gult og brunt. Overalt. Eit einsleg gulgrunt blad blant alt det brune lauvet på bakken i skogen. Lyset gjennom dei forskjellige blada på trea den same plassen. Trass gråvêrsdagar med sur vind, slik det ofte er om hausten, kan denne årstida gi glede. Når eg syklar til jobb, når eg er ute og går ein tur – fargane ute no for tida ♥︎
Legg igjen ein fin tanke