Mine topp fem i dag er, som de sikkert allereie har skjønt, filmar i svart-kvitt. Eg kjem ikkje til å ta med "nyare" filmar, som The Artist og delvis Schindlers Liste, som bruker svart-kvitt meir som eit verkemiddel. Nei, lista over mine topp fem i dag er filmar i svart-kvitt då akkurat det var det aller vanlegaste, med andre ord før det blei vanleg med fargefilm:
It's a Wonderful Life - som Filmpolitiet seier: "slutten regnes som en av historiens lykkeruser, og får filmens tittel til å virke sannferdig". Mange kallar den "den ultimate julefilmen", og James Stewart i rollen som den desperate, men akk så herlege, George Bailey, ber mykje av filmen
12 Angry Men - ein jury med tolv menn inne i eit rom høyrest ikkje ut som ei filmoppleving av dei store, men eg må seie at denne filmen overraska meg; på ein måte er det utruleg fascinerande å sjå korleis ein mann kan vere så sta og halde på sitt og... nei, eg kan ikkje røpe korleis filmen endar ;)
Some Like It Hot - ein herleg komedie med forviklingar utan like og med Marilyn Monroe i spissen
Citizen Kane - Orson Welles speler aviskongen Charles Kane som uttalar "Rosebud" som sitt siste ord før han døyr. Filmen tar for seg hans liv og virke gjennom tilbakeblikk kor jornalistar prøver å finne ut kva Kane meinte med "Rosebud" (noko som så klart blir avslørt i siste scene)
Roman Holiday - eller Prinsesse på vift som den heiter på norsk, er ein fin film om ei prinsesse (spelt av finaste Audrey Hepburn) som er lei av at timeplanen hennar alltid er full. Når ho kjem til Roma som ein del av ein tur rundt om i hovudstader i Europa, stikk ho av for å utforske byen på eiga hand. Gregory Peck speler den mannlege hovudrollen, og filmen er ein skjønn og herleg romantisk komedie
Legg igjen ein fin tanke