Vårsola langs togskjenene

For all del – når sola skein slik den gjorde sundag for halvanna veke sidan, skulle eg gjerne ha vore ute og gått ein ordentleg sundagstur. Men ein togtur i slik vårvêr er no heller ikkje å forakte. Allereie på Oslo S blei me møtt med gylne solstrålar. Sidan fauk me av garde forbi landlege område, ikkje lenge etterpå var det jaggu meg snø på vatnet. Solstrålane skein himmelsk gjennom skylaget.

 

Bok og kaffi må til på ein såpass lang togtur. Sidene gjekk unna i ein fei medan landskapet sakte, men sikkert forandra seg. For slik er det å ta toget: eg får lese mykje og kanskje tatt meg ein dupp, samstundes må eg innimellom titte opp frå boka og berre stire ut togvindauget. Det er noko terapeutisk ved det å sitje i eit togsete, kikke ut vindauget og kjenne at ein tøffar av garde.