Batsford Arboretum

Oxford har kanskje den eldste botaniske hagen i Storbritannia, men den får me utforske ein annan gong. Eg skal likevel ikkje klage, for Batsford Arboretum var vel verdt besøket i sommar. Små, fargesterke bruer, flotte blomar og eit rikt fugleliv – me såg både raudstrupe og fasan, og eg klarte å knipse eit bilete av det eg trur er ein måltrost. Rett ved inn- og utgangspartiet der dei både har kafé og butikk, kan du stikke innom eit lite hus der ein treskjerar sel så mange vakre gåver og brukskunstgjenstandar. Skulle gjerne ha kjøpt med oss ein trefugl eller ein globus med trefot, men så var det bagasjen då; dimed kjøpte me eit lite eple som no står på kjøkkenhylla vår.

 

Ser du den lille marihøna som gøymde seg under eit blad? Det var nesten som om detn hadde funne seg eit lite hus. Redwoodtrea var heilt enorme, og eg byrja å undre meg på om Tolkien kan ha sett slike tre då han skreiv om Treskjegg. Ein annan plass fekk eg assosiasjonar til Tre nøtter til Askepott (og tenk, no er det ikkje lenge igjen til det er på tide å sjå akkurat den filmen). Me stressa ikkje, me berre såg på kartet som me hadde fått og vandra rundt i dei ulike delane av arboretet. 

 

Ingen ferietur utan lesing! På ein av benkane, sat me ei stund og las i kvar vår bok. Det er ikkje alltid det er meir enn ti minutt eller eit kvarter, men det gjer noko med sjølve feriekjensla, for min del kjenner eg ei ro av å berre sitje der og ikkje gjere noko anna enn å titta ned i boka, høyre fuglane syngje, kjenne lukta av skogen. Arboretet er som nemnt delt inn i ulike delar, noko me også oppdaga på dei små husa og hyttene som me fekk auge på. Å gå nærmare tre kilometer ein veg, for så å gå tilbake igjen – i tillegg til å gå inne i Oxford sentrum etterpå – eg skal ikkje leggje skjul på at me kjente det under føtene (me gjekk i vanlege fritidssko). Samstundes synest me begge at det var ein flott dag i Moreton-in-Marsh og i arboretet, og skulle gjerne ha utforska Cotswolds endå meir. 

Ikkje sju slag

Men det blei no to om ikkje anna. Og kanskje kjem det ikkje som ei bombe at me bakte dei same to slaga som i fjor sidan det var veldig vellykka. For familien vår, er det inga jul utan mormors sjokoladestenger, Broremann hadde hovudansvaret for å lage deigen til stengene, og han lo høgt då han skulle måle opp melet frå melposen: ut kom det nemleg ei spiseskei som anten mannen min eller eg hadde gløymt å fjerne! Blei det smaking på deigen? Ja, så klart blei det det, den er jo nesten betre enn sjølve stengene, tihi! Og du kjenner jo korleis songen "Spikke-sage-lime-banke" går ;)
 

Havreflarna som eg bakte i fjor, fekk eg skryt for, så dei stod også på bakeplanen (oppskrifta er å finne i boka Trines jul). Like artig å sjå korleis dei små dottane med deig sig ut over bakebrettet inne i omnen. Litt mørk sjokolade som pynt toppar det heile, og sidan det var litt smelta sjokolade igjen, fann me frysetørka bringebær, knuste dei og laga sjokoladeknekk. Alle tiders baking!

Rosatonar høgt der oppe

Fuglane som fauk over ein himmel i brann i dag tidleg. Sjølv om eg sat i sofaen med ei god bok og naut kaffien, måtte eg ut på terrassen før klokka var ni. Sukk, det har vore fleire slike morgonar i det siste, og når eg gjennom dei små stovevindauga ser at det byrjar å lysne ute, reiser eg meg opp og går bort til terrassevindauga. Står der og tittar ut. Til slutt tar eg på meg ei jakke og nokre sandalar, kameraet over skuldera og går ut for å beundre fargespelet høgt der oppe på himmelen.

Fyrste desember på ein måndag

Desember. Ny månad som startar på ein måndag. Og når desember no er her, kjem denne songen i tankane. For kvart år pleier eg å leggje ut "Walking in the Air" frå The Snowman, og eg gjer det også i år. Det er er Aled Jones sin versjon av songen som er den eg har på julelista mi, det er den eg som i mine i mine øyre er den vakraste. Når han syng med seg sjølv som liten, når me får høyre stemma hans både som ung og som vaksen, eg smeltar. Ikkje nok med videoen som du finn rett over; eg legg også ved denne versjonen der sjølve biletekvaliteten er dårlegare, men som likevel er faktisk eit lite hakk finare. Ei lita morgonstund med denne julesongen, no er desember og adventstida her.