Små marsglimt

31. mars, den siste dagen før ein ny månad er i gong. Snøklokker, sol og blå himmel, lilla krokus og regndropar på dei knallgule påskeliljene, lesing på veg til jobb, ei lita fjør i graset og fuglekvitter. Alt det eg plutseleg får auge på når eg går til jobb. Små glimt frå ein mars som har vore travel og fin.

Ikkje heilt seint i november

Jobba i går, så for min del blei helga ganske så kort denne gongen. Ja, heile mars har berre foke forbi og det har vore noko kvar helg. Puh, om ikkje anna var det ei grei laurdagsvakt på jobb, medan eg i dag har fått lese mykje. Eigentleg er det lite nytt å fortelje, dagane i butikken er både opp og ned, nokre travlare enn andre, nokon kundar (heldigvis) blidare enn andre. Starta veka med fri, og då fekk eg unnagjort ein del ærend i tillegg til å dra ein tur til frisøren. Gåturane til jobb er framleis ei finfin kvardagsglede, det same er bøkene mine – i det siste har eg lese fleire veldig gode bøker:

 

✦ kan ikkje anna enn å digge Veronica, Daisy og pingvinane i Call of the Penguins

✦ mars har vore dagar der eg har lese litt på veg til jobb (og jepp, eg ser ganske ofte opp frå boka)

✦ regndropar på nokre knallgule påskeliljer 

✦ baking og boktips i ein liten video frå Miranda

✦ byrje å sjå den nyaste sesongen av Mysteria i Brokenwood på NRK Nett-TV

✦ nokon som hadde leika med fargerike krit på bakken 

✦ fekk plutseleg auge på eit par snøklokker på veg til jobb 

✦ Brussel ser ut som ein kjekk by å utforske meir enn det me gjorde i 2022, lenkje frå Et dryss kanel

✦ å, som eg diggar den raudrutete retrokjolen min 

✦ komme heim til laurdagstaco og kjekk film

✦ litt feil årstid, men eg las nyleg ut den siste Mummiboka, Sent i november

✦ The Swell Season, altså Glen Hansard og Markéta Irglová, er ute med ein ny song, så himla fin!

✦ ler høgt av Kongen befaler

✦ teste ut ein ny salat til middag i dag, og den fall i smak hos oss begge to 

✦ klippe håret hos frisøren

✦ sjå ein Poirot-episode i lag med verdas beste

✦ tihi, smiler kvar gong eg ser ein liten video av ein minipus og ein større hund som er gode venar

✦ artig at det finst ei uoffisiell kokebok med inspirasjon henta frå Studio Ghibli-filmar

✦ høyre temaet frå Love Story på radioen ein morgon

✦ så mange nydelege krokusar langs jobbvegen min om dagane

✦ Cognettis bøker, eg har dei alle, og den nyaste Nede i dalen er ei sårvakker skildring om to brør

Wicked

For litt over åtte år sidan, såg me Wicked i London, ein musikal eg hadde høyrt mykje bra om og som eg eigentleg ville sjå den fyrste gongen eg var i byen i lag med mannen min. Eg kan enno hugse at eg nok hadde litt for store forventingar, for eg sat igjen med ei kjensle av å ha hatt betre musikalopplevingar (til dømes er andre akt liksom litt rotete, ein skal prøve å setje saman alt og runde av det heile). Samstundes ser eg av dette innlegget eg posta ikkje lenge etter at me såg musikalen at eg stort sett var nøgd med opplevinga, songane er jo berre råtøffe. Alt i alt prøvde eg å gå inn på Folketeateret med litt lågare forventing enn kva eg gjorde då me skulle sjå den i London. Wicked er den tolvte musikalen eg ser på dette teateret, nok ein gong produsert av Scenekvelder, og det blei ei veldig kjekk musikaloppleving! Både Sanne Kvitnes og Alexandra Rotan er skapte for rollene som Elphaba og Glinda, for min del var det gåsehudfaktor fleire gongar – å syngje "Trosser tyngdekraft" høgt i sky er ein prestasjon berre i seg sjølv – og nokre tårer kom det innimellom. Dei visuelle effektane synest eg fungerte bra, og som vanleg jubla eg litt ekstra då orkesteret kom på scena, eg kjenner jo trommisen der. Som vanleg knipsa eg eit lite sjølvknips i trappa, og så var det litt artig at dei hadde laga til eit filter på Snapchat som ein kunne bruke, mannen min hadde ikkje noko anna val enn å vere med – du er god som held ut med ein ekte musikalnerd ;)

Ikkje berre snøklokker

Som eg skreiv førre veke, er det krokusane eg ser flest av ute for tida. Og sjølv om dei ikkje er like vakre som snøklokkene, er dei no ganske fine lell. Foreløpig er det dei kvite og lilla eg ser når eg traskar av garde til jobb, dei tittar opp av den grøne jorda. Seier liksom "tittei" og får meg til å smile.

Konditori i Oslos gater

Sjølv om me berre var i Oslo i tjuefire timar, synest eg me nytta dagen godt med litt av kvart – utan å stresse. Etter frukost og bittelitt lesing, drog me alle fire til sentrum. Gjekk i gatene, stakk innom eit par butikkar og åt gode kaker på Halvorsens Conditori. Seier berre "nam"! Knipsa eit bilete av det eine småbordet inne på konditoriet, for det var pynta av kanonflotte fliser. Ein av butikkane me var innom, var Norway Designs, og nede i kjellaren, såg eg mellom anna ein vegg full av papir i alle mønster og fargar. I løpet av helga fekk me, så vidt, helse på finaste Bambus (ho er no litt småskeptisk til nye folk), og ein varm og gyllen solnedgang etter musikalen fekk me også oppleve.

 

Sola skein heile dagen, både før og etter musikalen, og det var kjekt å berre traske rundt i bykjernen. Innimellom lot eg dei andre gå littegrann i forvegen, slik at eg kunne stoppe opp ein augneblink og beundre alle dei fine bygga i alle moglege fargar. Ja, takk til meir fargerike hus og byggverk!

Skjønn harmoni

Blomehav. I alle fall nesten, for slik såg det ut då eg samla saman alle bukettane frå disputasen. Roser, tulipanar, brudeslør, liljer og nellikar, ein skjønn harmoni som stod i stova vår ei god veke.

Trollmannsklassikar i same veke som ein heksemusikal

Tjuefire timar i Oslo. Ei stund sidan sist me gjorde det, men fredagskveld tok me altså nattoget til hovudstaden, for midt på dagen i går skulle me sjå musikalen Wicked på Folketeateret. Me budde hos onkelen min og kona hans, og sett bort frå musikalen, hadde me få planar. Eigentleg veldig digg å berre ta det litt som det kom, vandre i bykjernen og sidan ta ein roleg kveld. Dagane etter disputasen har gått i eitt, på jobb har det vore nok av varer å få på plass og generelt ei siste rydding etter Mammut-salet, samstundes har det vore nydeleg vêr ute, og eg har verkeleg nytt det å gå og sykle til jobb. Rett og slett ein stor forskjell, det der når dagane er lyse og det roper vår i motsetnad til grå og regntunge dagar. Mesteparten av dagen i dag, gjekk med til å sitje på toget, noko som var ganske okei med ei sol som følgde oss heile vegen heim. På tide å skru av her no snart:

 

✦ måndagsmorgon med kaffi, bok og ein liten blome på bordet 

✦ lyseblå himmel og alle vindauga som reflekterte solstrålane – ikkje feil å gå til jobben i eit slikt vêr

✦ eit par snøklokker trass at det er krokusane eg ser mest av no

✦ Stellenbosch University Choir sine versjonar av "Baba Yetu" og "I Lived"

✦ Anne Marit Jacobsen på Kongen befaler er berre så herleg og morosam

✦ koseleg og avslappa å ha god tid både før og etter musikalen i går

✦ kult med ein liten bakomfilm frå Wicked på Folketeateret

✦ fargar og mønster i fleire variantar hos Norway Designs

✦ arkitekturen midt i Oslo sentrum

✦ lange skuggar då eg sykla til jobb i morgonsola

✦ liggje på sovesofaen i går og titte rett opp på stjernehimmelen før me sovna

✦ to saker ang. diskusjonen som går no om kva som er "riktig" og "feil" bøker – les kva du vil!

✦ å lese Queenies kjærlighetssang av Rachel Joyce, ein vakker oppfølgar til Harold Fry-boka

✦ kveldssola ved Hafrsfjord på veg til REKO-ringen

✦ småhumra litt, for det var mykje gjenkjenneleg i The Diary of a Bookseller av Shaun Bythell

✦ krokus blant dei ikkje fullt så nye snøklokkene 

✦ så sukkersøtt: ein bitteliten kvalp og ein mykje større hund som blir gode venar

✦ sjå Wicked på Folketeateret, og dei to som speler Elphaba og Glinda er som skapte for rollene

✦ kaffi og bok på toget 

✦ og sånn som denne koselege illustrasjonen av Maëlys Chay, kan det også sjå ut på toget

✦ solstrålane langs Sørlandsbanen i dag

✦ heimelaga latte og klassikaren The Wizard of Oz – berre måtte lese denne før me såg musikalen

Festmiddag førre fredagskveld

Akkurat ei veke sidan disputasen, og den blei så klart avslutta med ein festmiddag. Me rakk jo ein svipptur heimom for ta ein liten pust i bakken mellom sjølve disputasen og middagen, noko eg trur me trong begge to. Han hadde invitert familie, venar og kollegaar, og det blei ein veldig koseleg kveld. Før alle gjestane kom, rakk eg ein tur ut på takterrassen for å ta bilete av ein varm og gyllen solnedgang. Etter ønskje frå mannen min, blei det ikkje mange lange talar, men nokon ville jo seie eit par ord. Og eg skulle i alle fall ikkje halde tale, likevel kjente eg at ville seie noko til han der eg er så stolt av, han som eg elskar. Noko av det mest morosame, var ein kollega som gav disputanten ein "doktorgradshatt". Tihi, eit artig påfunn sjølv om den ikkje passa heilt og datt fort av ;)

 

Middagen var ein buffe, og etter talar og drøs, blei det kaffi og kaker. Nokon prøvde å løyse eit matematisk problem som kom med hatten (det var noko med omkrets og pi, ein kjem jo ikkje unna at det var pi-dagen), og det såg til at folk koste seg. Dagen etterpå samla eg saman blomebukketane for å ta bilete av alle fargane i lag. Så mange flotte helsingar frå fine folk, tusen takk! ♥

Å, dei kvite, dråpeforma blomane

Ute nett no, er det krokusane eg ser flest av, men snøklokkene har ikkje heilt gitt slepp. Sjølv om snøklokkene kom i februar, er mars den fyrste vårmånaden, og det har eg merka når eg har vore ute og gått. Og om det ikkje har byrja å poppe opp overalt, ser eg teikn til at det kjem snart. Ganske snart. Dei kvite, dråpeforma blomane, eg smiler. Våren, du er noko av det aller vakraste.

Disputasdag med stor D

Kvart over ni fredagsmorgon, var me framme ved UiS og nesten klare. Mannen min skulle i ilden klokka ti med prøveførelesing, og viss den blei godkjent, venta sjølve disputasen klokka (etter ein lunsjpause). Eg kjente eg hadde nervar og var spent, både på om dette kom til å gå bra og om eg kom til å forstå noko. For det må eg berre innrømme: matematikkdidaktikk og det han skreiv oppgåve om, er ikkje akkurat min ekspertise ;) Eg skjønte meir enn det eg hadde trudd på førehand, og det var faktisk litt gøy å høyre på! Både hans og min familie var med gjennom heile dagen, svograr, svigerinne og ei av niesene våre vår der også, i tillegg til kollegaar og disputaskomitéen.

 

Prøveførelesinga gjekk bra, og etter lunsjen, venta det ein kort presentasjon av avhandlinga og så var det tid for dei to opponentane. Puh, alt gjekk på engelsk og det varte ei stund, men plutseleg var det over og komitéen sa at avhandlinga var "godkjent". Kan ikkje leggje skjul på at det kom nokre tårer då, ja. Så innmari glad og stolt! Rett etter disputasen, var det ei lita mottaking med småmat og noko søtt attåt. Ei letta stemning, fint å berre mingle litt og etter kvart komme oss heim for ein rask pustepause før middag på kvelden med mange gode folk. Ein bra disputas på sjølvaste pi-dagen.