Tjeltaturen

Nesten åtte kilometer gjekk me på laurdag, og det var godt å vere ute, berre gå og kjenne sola varme. Joda, innimellom var det frisk vårluft, så lua var grei å ha mot slutten av turen, men jamt over gjekk eg utan og verkeleg naut vårtemperaturen. Mannen min, broremann og eg hadde sett oss ut Tjeltaturen i Sola, ein slik T-tur som me også har femtito av her i Stavanger. Tulipanar i sterke fargar, den store golfballen på ei høgd (eigentleg Sola radar, eit kommunikasjonstårn, men det liknar veldig – og har alltid likna – på ein enorm golfball), blide andlet og solstrålar i eit skogholt, eg kan ikkje klage. Me gjekk faktisk forbi huset som der broremann og eg budde dei fyrste åra våre. Hugsar ikkje stort sidan me var såpass små då me flytta derifrå, men litt artig å sjå det lell.

 

Haugar, steingjerde, høyballar på rekkje og rad, låvar, sol og blå himmel. Sjølv om me traska på asfalt, var det ingen tvil om at det var meir landlege omgjevnadar rundt oss enn om me hadde gått ein kvardagstur midt i byen. Kjekt å gå andre plassar enn det me vanlegvis gjer, og eg synest det var ein fin (og ikkje minst solfylt) aktivitet på dagen min, er ikkje alltid det er så mykje som skal til.

Bursdagshelg med ein rabagast på besøk

Zalo er no like artig kvar gong han er hos oss. Det er ikkje alltid at han er like mykje i farta, men som regel er han det, og denne helga var ikkje noko unntak. Han kjem ut om morgonen og ventar på å få litt egg oppå buret. Å sitje på hovudet er stadig like stas, når me et middag, kjem han raskt ut for å snike til seg noko av maten. Tihi, ein gul og kul rabagast, og litt matvrak, det er Zalo, det.

 

Superkoseleg at mannen min hadde tinga morgonlevering! Rundstykke, smoothie, kaffi, litt sjokolade og fargerike tulipanar, det blei ein veldig flott start på helga og bursdagen min. Gule blomar hadde eg fått frå kollegaane mine dagen før, og etter ein god laurdagstur, blei det kaffipause. Med noko attåt, så klart. Kanskje ikkje heimelaga kake denne gongen, men pyttsann, kake er jo noko som høyrer ein bursdag til ;) Lesing, strikking, pizza og film, ein veldig bra laurdagsbursdag.

Påskegult og russeblått

Påska er ikkje her heilt enno og det er lite russ å sjå enn så lenge. Men likevel er det passande å skrive om påskegult og russeblått, for langs jobbvegen min for tida, ser eg fleire påskeliljer og små russeblåstjerner. Å, det er så lyst og vårleg ute no, og eg gleder meg over å kunne gå til jobb.

Aprilgleder

Marsmåndag og sidan aprildagar. Å, det har vore så fint ute denne veka, eg har gått til jobb med eit smil om munnen og sola i andletet. Torsdagskveld kom Zalo hit, mamma og pappa skulle vekk i helga, og det er stadig like artig å ha han på helgebesøk. Blomar også inne i heimen, for i går hadde eg bursdag. Fekk blomar både av mannen min (han hadde ordna frukostlevering i går med fargerike tulipanar) og frå kollegaane mine. Inga stor feiring, men det gjorde meg ingenting etter ein travel mars. Me gjekk ein kjempeherleg tur i vårsola, det blei eit lite kakestykke, og utpå kvelden venta pizza og film. Eg ser det er ganske mange fine punkt på sundagslista denne gongen, og her kjem dei:

 

✦ med Den siste striden har eg no, eindå ein gong, lese ut heile Narnia-serien 

✦ kveldshimmelen har vist seg frå si beste side 

✦ lage ferdig og tinge heim fotoboka frå fjorårets interrailtur

✦ sitje ute på balkongen og lese ei lita stund for fyrste gong i år

✦ å, så søt Pudding var då han var liten

✦ regnboge på bakken

✦ bursdagsfrukost på døra

✦ kjekt å prate om Mummi med ein kunde

✦ og om musikalar med ein kollega

✦ stort smil med sola i andletet 

✦ temaet frå Forrest Gump er like fint no som då filmen kom ut for over tretti (!) år sidan

✦ gule blomar og eit sjokoladekakestykke i går, akkurat slik det skal vere når ein har bursdag ;)

✦ jepp, eg sluker bøkene til Valérie Perrin, og Tata er den siste i rekkja

✦ så flotte tulipanar me såg då me gjekk Tjeltaturen i går

✦ kaffi, strikketøy i sofaen og valets kval når det gjeld lesestoff

✦ kvitveis sett langs vegen eg traskar både titt og ofte

✦ Fred Astaire var ein kløppar til å danse, til og med då han dansa med ein stumtenar

✦ kulaste Zalo i full fart! 

✦ tysdagstur med ei god veninne

✦ nye, fine puslespel på jobb

✦ lange skuggar langs Mosvatnet

✦ lese ut The Cornish Village Murder, den andre boka i kosekrimserien Nosey Parker

✦ etter turen i går, fek keg strikke eit par omgangar

Vårsola langs togskjenene

For all del – når sola skein slik den gjorde sundag for halvanna veke sidan, skulle eg gjerne ha vore ute og gått ein ordentleg sundagstur. Men ein togtur i slik vårvêr er no heller ikkje å forakte. Allereie på Oslo S blei me møtt med gylne solstrålar. Sidan fauk me av garde forbi landlege område, ikkje lenge etterpå var det jaggu meg snø på vatnet. Solstrålane skein himmelsk gjennom skylaget.

 

Bok og kaffi må til på ein såpass lang togtur. Sidene gjekk unna i ein fei medan landskapet sakte, men sikkert forandra seg. For slik er det å ta toget: eg får lese mykje og kanskje tatt meg ein dupp, samstundes må eg innimellom titte opp frå boka og berre stire ut togvindauget. Det er noko terapeutisk ved det å sitje i eit togsete, kikke ut vindauget og kjenne at ein tøffar av garde.

Spasertur på denne fyrste aprildagen

Litt som Bjørnstjerne Bjørnson, vel eg meg april. Tidlegare i dag, var eg ute i sola og traska ein liten tur i lag med ei god veninne. Me prata om alt og ingenting, såg på alle vårteikna og berre naut sola. Sat ei stund oppe ved Vålandstårnet og prata endå meir før me etter kvart fann ut at det var på tide å gå heimover, og for meg var dette ein start på ein ny månad som verkeleg gav energi og glede.

Små marsglimt

31. mars, den siste dagen før ein ny månad er i gong. Snøklokker, sol og blå himmel, lilla krokus og regndropar på dei knallgule påskeliljene, lesing på veg til jobb, ei lita fjør i graset og fuglekvitter. Alt det eg plutseleg får auge på når eg går til jobb. Små glimt frå ein mars som har vore travel og fin.

Ikkje heilt seint i november

Jobba i går, så for min del blei helga ganske så kort denne gongen. Ja, heile mars har berre foke forbi og det har vore noko kvar helg. Puh, om ikkje anna var det ei grei laurdagsvakt på jobb, medan eg i dag har fått lese mykje. Eigentleg er det lite nytt å fortelje, dagane i butikken er både opp og ned, nokre travlare enn andre, nokon kundar (heldigvis) blidare enn andre. Starta veka med fri, og då fekk eg unnagjort ein del ærend i tillegg til å dra ein tur til frisøren. Gåturane til jobb er framleis ei finfin kvardagsglede, det same er bøkene mine – i det siste har eg lese fleire veldig gode bøker:

 

✦ kan ikkje anna enn å digge Veronica, Daisy og pingvinane i Call of the Penguins

✦ mars har vore dagar der eg har lese litt på veg til jobb (og jepp, eg ser ganske ofte opp frå boka)

✦ regndropar på nokre knallgule påskeliljer 

✦ baking og boktips i ein liten video frå Miranda

✦ byrje å sjå den nyaste sesongen av Mysteria i Brokenwood på NRK Nett-TV

✦ nokon som hadde leika med fargerike krit på bakken 

✦ fekk plutseleg auge på eit par snøklokker på veg til jobb 

✦ Brussel ser ut som ein kjekk by å utforske meir enn det me gjorde i 2022, lenkje frå Et dryss kanel

✦ å, som eg diggar den raudrutete retrokjolen min 

✦ komme heim til laurdagstaco og kjekk film

✦ litt feil årstid, men eg las nyleg ut den siste Mummiboka, Sent i november

✦ The Swell Season, altså Glen Hansard og Markéta Irglová, er ute med ein ny song, så himla fin!

✦ ler høgt av Kongen befaler

✦ teste ut ein ny salat til middag i dag, og den fall i smak hos oss begge to 

✦ klippe håret hos frisøren

✦ sjå ein Poirot-episode i lag med verdas beste

✦ tihi, smiler kvar gong eg ser ein liten video av ein minipus og ein større hund som er gode venar

✦ artig at det finst ei uoffisiell kokebok med inspirasjon henta frå Studio Ghibli-filmar

✦ høyre temaet frå Love Story på radioen ein morgon

✦ så mange nydelege krokusar langs jobbvegen min om dagane

✦ Cognettis bøker, eg har dei alle, og den nyaste Nede i dalen er ei sårvakker skildring om to brør

Wicked

For litt over åtte år sidan, såg me Wicked i London, ein musikal eg hadde høyrt mykje bra om og som eg eigentleg ville sjå den fyrste gongen eg var i byen i lag med mannen min. Eg kan enno hugse at eg nok hadde litt for store forventingar, for eg sat igjen med ei kjensle av å ha hatt betre musikalopplevingar (til dømes er andre akt liksom litt rotete, ein skal prøve å setje saman alt og runde av det heile). Samstundes ser eg av dette innlegget eg posta ikkje lenge etter at me såg musikalen at eg stort sett var nøgd med opplevinga, songane er jo berre råtøffe. Alt i alt prøvde eg å gå inn på Folketeateret med litt lågare forventing enn kva eg gjorde då me skulle sjå den i London. Wicked er den tolvte musikalen eg ser på dette teateret, nok ein gong produsert av Scenekvelder, og det blei ei veldig kjekk musikaloppleving! Både Sanne Kvitnes og Alexandra Rotan er skapte for rollene som Elphaba og Glinda, for min del var det gåsehudfaktor fleire gongar – å syngje "Trosser tyngdekraft" høgt i sky er ein prestasjon berre i seg sjølv – og nokre tårer kom det innimellom. Dei visuelle effektane synest eg fungerte bra, og som vanleg jubla eg litt ekstra då orkesteret kom på scena, eg kjenner jo trommisen der. Som vanleg knipsa eg eit lite sjølvknips i trappa, og så var det litt artig at dei hadde laga til eit filter på Snapchat som ein kunne bruke, mannen min hadde ikkje noko anna val enn å vere med – du er god som held ut med ein ekte musikalnerd ;)

Ikkje berre snøklokker

Som eg skreiv førre veke, er det krokusane eg ser flest av ute for tida. Og sjølv om dei ikkje er like vakre som snøklokkene, er dei no ganske fine lell. Foreløpig er det dei kvite og lilla eg ser når eg traskar av garde til jobb, dei tittar opp av den grøne jorda. Seier liksom "tittei" og får meg til å smile.