Maudlandturen

Også i nabokommunen Sandnes, har dei fleire T-turar (kalla nærturar eller kvardagsturar), og på laurdag køyrde me ut til Hommersåk. Turen starta ved Riska kirke, sola strålte og temperaturen var rett under null. Turen tok oss gjennom eit par nabolag, men også langs små turstiar, ein liten bekk og eit vatn. Solstrålane titta fram og alt skinte litt ekstra den aller fyrste dagen i februar.

 

Ikkje berre fekk sollyset meg til å smile breitt; i eit lite nabolag, dukka det plutseleg opp nokre kule trestubbar rett foran auga våre. Tihi, så artig å måle små dører og vindauge på slike stubbar, på ein måte gi dei liv, og det fekk meg til å undre kven som bor der ;) Himmelen var blå, og på vatnet (Frøylandsvatnet, men ikkje innsjøen som i Klepp og Time) var det eit tynt, mønstrete islag.

Ender og måker i skjønn harmoni. Gras og buskar kvite på grunn av rimet. Sola som laga skuggar og som fekk oss til å smile. Smilte jo også fordi det var innmari godt å komme oss ut og gå ein litt lengre tur, det var rett og slett ein god start på helga og på månaden. Rett før me skulle gå tilbake til bilen, såg med kaféen Krokkus drivhuskafé, og eg er så glad for at me tok turen innom. Store plassen var det ikkje, men det var ein veldig koseleg atmosfære der inne og det søte til kaffén smakte ypperleg. Kjem gjerne tilbake dit, ja. Etter kafébesøket, fann me bilen og tok fatt på køyreturen heim.

Surdeigsbrød som ein av mange fine ting

Ser jo at noko av det eg allereie har blogga om denne veka, også blir med i sundagslista. Men eg må jo ta det med likevel nettopp fordi det har vore noko av det som gjorde (og gjer) veka finare. Som ein gullkant på kvardagen. Greie nok dagar på jobb, sånn sett så har ikkje veldig mykje meir å skrive om det, for det er andre ting som verkeleg har vore bra dei siste dagane: kinobesøk, fleire lese- og strikkestunder, heimelaga surdeigsbrød for fyrste gong (mannen min er jaggu meg god!) og ikkje minst gårsdagen tur i nabokommunen. Sola skein, rimet låg som eit tynt teppe og det var heilt herleg å bevege på oss, sånn meir enn "berre" å gå til jobb. I dag har me tatt det ganske med ro, ute var det grått samanlikna med i går, og me gjorde dimed eit par småting i heimen i tillegg til å lese i kvar vår bok. Den fyrste helga i februar har rett og slett vore veldig fin, og eg sluttar den med dette:

 

✦ novellesamlinga Det usynlige barnet av Tove Jansson, med gamle og kjente fjes frå Mummidalen

✦ smakte godt med nybakt og heimelaga surdeigsbrød

✦ solskinet langs Maudlandturen i går

✦ tihi, ein liten dalmatinar som ser på 101 dalmatinere

✦ sjå Conclave på kino med fine folk

✦ installasjonen "Beacon of Light" av 1024 Architecture i samband med lysfestivalen Glød

✦ krimkomedieserien Ludwig er berre heilt herleg

✦ Brugge ser ut som ein veldig fin by, i alle fall når Synne legg ut bilete

✦ blir ikkje lei av å ha på med den raudrutete retrokjolen

✦ boka The Cornish Wedding Murder av Fiona Leitch var ei artig start på ein kosekrimserie 

✦ rydde loftsbua

✦ finne ut at den finaste musikalen Once går i Oslo no i vår (jepp, det kom nokre tårer)

✦ stikke innom ein kafé i går rett før me var ferdige med gåturen

✦ laurdagstaco og sjå halve Guys and Dolls frå 1955

✦ lese Prins Caspian og ta bilete av den saman med begge filmversjonane

✦ å, hallo, alltid like søtt å sjå ein video der ein stor hund og ein minipus blir gode venar

✦ glimt av vår, og eg blei så glad, så glad!

✦ ny serie på jobb med flott mønster på skrivebøker og liknande

✦ kongeblå benk langs Mosvatnet og eit tre som ser ut som om det nettopp har vakna

✦ Miranda skriv i dette innlegget om boka Fuglevokteren fra Vega av James Rebanks

✦ høgtlesing av minnelappar

✦ varm soloppgang på veg til jobb, sett frå bussvindauget fredagsmorgon

✦ byrje på eit nytt strikkeprosjekt, og garnet er ein rein fargefest!