6. nov. 2024

Postkort frå Cambridge





Fine Cambridge. Det gjer godt å sjå tilbake på dagane me hadde der på ein onsdag som denne. King's College var eit imponerande bygg, og kanalen var som eit postkort frå byen. Å stikke innom ein bruktbokhandel som The Haunted Bookshop, klagar eg aldri på, tihi. Og det å ha tid til å utforske ein by med både små og store smug og gater, er alltid like kjekt og spennande.





For vår del, var Cambridge ein akkurat passe stor by. Me skulle gjerne hatt ein dag eller to til for å oppleve meir av det byen har å by på, for me likte oss der. Kanskje ikkje den mest luksuriøse overnattinga, men The Earl of Derby låg sentralt og fungerte greitt. Etter å ha vore på Trinity College, berre måtte me innom den store Waterstones rett ved colleget, og du kan tru at eg fann i alle fall ei bok ;) Skulpturane ikkje langt unna vertshuset, fekk oss til å stoppe opp og bli litt forundra. Slik er det jo ofte med kunst, eller kva?! Vel, akkurat no er det snart av garde til jobb.

5. nov. 2024

I tåkeheimen på veg til kveldsvakta



Grått teppe overalt. I går var det ikkje berre morgontåke her i byen, men tåke til langt utpå dagen. Før eg såg vêret, hadde eg bestemt meg for å gå til seinvakta på jobb, og sjølv om det ikkje var strålande haustvêr, var det herleg å gå. Tåka låg der som noko mystisk, ei litt trolsk stemning.
 




Alt blei plutseleg dusare, haustkolørane meir som vassfargar, samstundes var det ikkje tvil om at det var haust. Er haust. November er som nemnt ikkje min favorittmånad, men ein litt mystisk gåtur som denne, gjorde i alle fall akkurat denne novembermåndag ein god del mjukare.

3. nov. 2024

Fire dagar i oktober, tre i den grålege november




Og der var november i gong. Mykje vind og pistrete regn då eg sykla til jobben på fredag, og det var ikkje noko sundagsturvêr i dag. Om ikkje anna, så var i alle fall slutten av oktober veldig fin med alle haustfargane, ein solnedgang over hustaka og gåtur på veg til jobb. Alltid godt å kjenne frisk luft i andletet før fleire timar på jobb inne på senteret. Jobba forresten i går, så eg kan ikkje påstå at eg har hatt så mykje helgekjensle. Men lesing på ein sundag, altså i dag, gav i alle fall eit lite glimt av helg. Både oktober og november i sundagslista, også denne gongen med fleire kjekke ting og tang:
 
koseleg å lese The Star That Always Stays av Anna Rose Johnson 
skal ikkje klage på å få tilbake sykkelen min frå ei ordentleg overhaling
alltid like triveleg å møte kjentfolk når eg er på jobb, denne veka skjedde det to gongar
få på plass den nye senga som me tinga for nokre veker sidan
høyre på The Comfort Book Club-episoden om nettopp The Star Thar Always Stays
orkesterøving tysdagskveld, og no byrjar det å nærme seg julekonsert (!)
må seie at det var fascinerande å lese Norske ødegårder av Øystein Morten
gøy å finne eit haustblad med eit bittelite hol i, slik at eg kunne ta eit kreativt bilete gjennom holet
knallfine vinterkoppar frå Sara Miller, det er kvardagsglede å sjå på det bordet på jobb 
nydeleg versjon av "Climb Ev'ry Mountain"
heimelaga mango lassi og eit lite puslespel inne i dag medan det var gråvêr ute
å, det er veldig koseleg å lese Mummibøkene, denne gongen Farlig midtsommer
lese medan eg venta på bussen torsdagsmorgon 
ein stor hund, ein liten hund og ein liten katt som prøver å leike i lag
Mosvatnet denne veka, ordentleg haustkjensle
gå til jobb den nest siste oktoberdagen
lese Annie John av Lucy Kincaid 
bra oversikt over butikkar ein berre finn i Stavanger
å lage taco og slappe av med ein bra film etter laurdagsvakt på jobb
konfetti av alt haustlauvet
artig med eit spørsmål om New Brunswick i Canada i quizboka vår
flott solnedgang over naboblokka ein av dei siste oktoberdagane

1. nov. 2024

Universitetsbibliotek av det unike slaget ♡





Solstrålane som skinte inn i biblioteket ved Trinity College. Nesten ei litt magisk kjensle der dei gylne strålane fekk alle dei gamle, brune bøkene til å verkeleg skine. Biblioteket har mellom anna fyrsteutgåva av Isaac Newtons Principia, noko i alle fall mannen min syntest var supertøft. For min del var det A. A. Milnes handskrivne manuskript av Ole Brumm som fekk mine auge til å bli store. Me fekk dessverre ikkje å lov til å ta bilete av det, men stilig var det likevel. Og taket på veg inn til biblioteket, for eit syn. Så klart måtte eg stå der ei lita stund og berre titte rett opp.
 




Svarte og kvite fliser på golvet også der, og det blei som eit stort sjakkbrett. Flotte, høge bokhyller på rekkje og rad, lukta av gamle bøker. Like høge, bogne vindauge. Biblioteket er kanskje ikkje like storslått som det me såg i Wien, men likevel – tenk å kunne sitje der som student og berre lese.

30. okt. 2024

At dette er min jobbveg




Før eg legg ut bileta frå biblioteket ved Trinity College, berre må eg leggje ut endå fleire haustbilete. Me er på tampen av oktober, og det meste av haustblada ligg no på bakken. Eit teppe av haustlauv oppå det grøne graset, eit teppe av haustlauv på den grå grusen langs Mosvatnet. Raud, oransje, brunt og gult, alle fargane om kvarandre. På nokre av trea er det framleis små blad som nektar å falle. For hausten er ikkje heilt over. At dette er min jobbveg, eg smiler stort der eg går eller syklar.

28. okt. 2024

Trinity College, Cambridge






Guida tur på Trinity College i Cambridge, det var ganske stas å få med oss. Det var fyrst og fremst mannen min som ønskte å få med seg ein slik tur, men også eg fann det veldig interessant og. Tredje generasjon av Newtons epletre står på utsida av skulen. Og det var i denne skulegarden dei sprang om kapp, den såkalla Great Court Run, i Chariots of Fire (okei, det blei ikkje filma der, men nokre av dei historiske personane sprang der, og tenk: i år er det akkurat hundre år sidan OL i 1924 som filmen handlar om), fleire nobelprisvinnarar, i alle fall ein prins gjekk der og det ligg mykje historie i dei veggane, heilt tilbake til 1546. Og så klart har dei fleire forbodsskilt mot å trø i graset ;)
 


 


Overalt var det noko å sjå, og guiden fortalde oss både små og store historie. I forrommet til kapellet, var det statuar av både Isaac Newton og Alfred, Lord Tennyson – eg kan enno den norske versjonen av "Ring Out, Wild Bells" på grunn av Gisle Straume si framføring av diktet i den eine Stompa-filmen, tihi. Ordentleg symmetri inne i sjølve kapellet, og taket var sirleg ornamentert.
 

Kvinner fekk ikkje gå på skulen før 1980-talet, fleire hundre år etter at skulen var grunnlagd, men no har det til og med vore ein kvinneleg rektor. Colleget har fleire bygg og fleire små grøne plenar, alle heilt flate og nyklipte. Nokre av bygga, deriblant matsalen, er midt i ei renovering, men det må jo til når skulen er nærmare fem hundre år gamle. Guiden tok oss vidare til biblioteket, fortsetting følgjer.

27. okt. 2024

Intermesso i eit sjakkparti




Sidan me "fekk" ein time i dag med tanke på at me stilte klokka, Også denne oktoberveka har vore full av fargar sjølv om det eit par av dagane har både regna og blåst ein god del. Endå meir julevarer på jobb og på tysdagsøvinga med orkesteret kom det juletonar. Litt tidleg spør du meg, men som eg skreiv førre veke, er det no berre slik det er. Julestemning har eg ikkje, og prøver heller å halde på hauststemninga, i alle fall det som er fint med hausten (er alltid litt skeptisk når november nærmar seg). På torsdag var me ein liten gjeng frå jobb som var heime hos ein kollega, og praten gjekk i eitt. Helga har vore passe avslappa; me var ute på eit par ærend i går, medan me i dag pusla litt med ting her heime. Om litt er dagen – og veka – over, og eg har som vanleg fleire kjekke punkt eg vil dele:
 
til og med eg heiv meg på Rooney-bølga og verkeleg slukte Intermezzo, hennar nyaste bok
sjå Where the Crawdads Sing, synest det var ein god adapsjon av boka
sosial torsdagskveld med pizza og prat hos ein kollega
både fint og litt morosamt å lese om katten Ida som blir med på fjelltur
sesongfinalen av Heartstopper var så himla fin (heile serien er jo superfin!)
magisk morgonlys på veg til jobb fredagsmorgon
bøker om bøker er alltid kjekt å lese, og eg likte veldig godt The English Bookshop av Janis Wildy
nesten Tre nøtter til Askepott ute på tur 
Bami, Dami og resten av gjengen er like herlege i kvar lille video
sommar og haust, begge delar i oktober med både tusenfryd og eit haustblad i det grøne graset
å, eg er blitt så glad i denne serien, og A Wedding at Hedgehog Hollow er den fjerde i rekkja
tredje veka på rad at eg høyrer "I Know Him So Well" frå musikalen Chess på radioen 
kjenner meg veldig igjen i denne lille haustlege teikninga
lukta av nysteikt brød
både raude og gulgrøne blad mot ein blå himmel
Claire Keegans Small Things Like These rommar så mykje sjølv om det er ein kortroman
når eg går til jobb: les litt på lesebrettet medan eg traskar av garde (tittar ofte opp, altså)
komme heim til heimelaga falafelar fredagskveld
Zalo blei henta på måndagskveld, men han er no ein artig skrue kva dag som helst
fullt av gylne blad på eit tre langs jobbvegen min
sundagskjensla med strikking, stopping av ullsokk, kjekk avisreportasje og eit par Non Stop attåt