Vårsola langs togskjenene

For all del – når sola skein slik den gjorde sundag for halvanna veke sidan, skulle eg gjerne ha vore ute og gått ein ordentleg sundagstur. Men ein togtur i slik vårvêr er no heller ikkje å forakte. Allereie på Oslo S blei me møtt med gylne solstrålar. Sidan fauk me av garde forbi landlege område, ikkje lenge etterpå var det jaggu meg snø på vatnet. Solstrålane skein himmelsk gjennom skylaget.

 

Bok og kaffi må til på ein såpass lang togtur. Sidene gjekk unna i ein fei medan landskapet sakte, men sikkert forandra seg. For slik er det å ta toget: eg får lese mykje og kanskje tatt meg ein dupp, samstundes må eg innimellom titte opp frå boka og berre stire ut togvindauget. Det er noko terapeutisk ved det å sitje i eit togsete, kikke ut vindauget og kjenne at ein tøffar av garde.

Spasertur på denne fyrste aprildagen

Litt som Bjørnstjerne Bjørnson, vel eg meg april. Tidlegare i dag, var eg ute i sola og traska ein liten tur i lag med ei god veninne. Me prata om alt og ingenting, såg på alle vårteikna og berre naut sola. Sat ei stund oppe ved Vålandstårnet og prata endå meir før me etter kvart fann ut at det var på tide å gå heimover, og for meg var dette ein start på ein ny månad som verkeleg gav energi og glede.

Små marsglimt

31. mars, den siste dagen før ein ny månad er i gong. Snøklokker, sol og blå himmel, lilla krokus og regndropar på dei knallgule påskeliljene, lesing på veg til jobb, ei lita fjør i graset og fuglekvitter. Alt det eg plutseleg får auge på når eg går til jobb. Små glimt frå ein mars som har vore travel og fin.

Ikkje heilt seint i november

Jobba i går, så for min del blei helga ganske så kort denne gongen. Ja, heile mars har berre foke forbi og det har vore noko kvar helg. Puh, om ikkje anna var det ei grei laurdagsvakt på jobb, medan eg i dag har fått lese mykje. Eigentleg er det lite nytt å fortelje, dagane i butikken er både opp og ned, nokre travlare enn andre, nokon kundar (heldigvis) blidare enn andre. Starta veka med fri, og då fekk eg unnagjort ein del ærend i tillegg til å dra ein tur til frisøren. Gåturane til jobb er framleis ei finfin kvardagsglede, det same er bøkene mine – i det siste har eg lese fleire veldig gode bøker:

 

✦ kan ikkje anna enn å digge Veronica, Daisy og pingvinane i Call of the Penguins

✦ mars har vore dagar der eg har lese litt på veg til jobb (og jepp, eg ser ganske ofte opp frå boka)

✦ regndropar på nokre knallgule påskeliljer 

✦ baking og boktips i ein liten video frå Miranda

✦ byrje å sjå den nyaste sesongen av Mysteria i Brokenwood på NRK Nett-TV

✦ nokon som hadde leika med fargerike krit på bakken 

✦ fekk plutseleg auge på eit par snøklokker på veg til jobb 

✦ Brussel ser ut som ein kjekk by å utforske meir enn det me gjorde i 2022, lenkje frå Et dryss kanel

✦ å, som eg diggar den raudrutete retrokjolen min 

✦ komme heim til laurdagstaco og kjekk film

✦ litt feil årstid, men eg las nyleg ut den siste Mummiboka, Sent i november

✦ The Swell Season, altså Glen Hansard og Markéta Irglová, er ute med ein ny song, så himla fin!

✦ ler høgt av Kongen befaler

✦ teste ut ein ny salat til middag i dag, og den fall i smak hos oss begge to 

✦ klippe håret hos frisøren

✦ sjå ein Poirot-episode i lag med verdas beste

✦ tihi, smiler kvar gong eg ser ein liten video av ein minipus og ein større hund som er gode venar

✦ artig at det finst ei uoffisiell kokebok med inspirasjon henta frå Studio Ghibli-filmar

✦ høyre temaet frå Love Story på radioen ein morgon

✦ så mange nydelege krokusar langs jobbvegen min om dagane

✦ Cognettis bøker, eg har dei alle, og den nyaste Nede i dalen er ei sårvakker skildring om to brør

Wicked

For litt over åtte år sidan, såg me Wicked i London, ein musikal eg hadde høyrt mykje bra om og som eg eigentleg ville sjå den fyrste gongen eg var i byen i lag med mannen min. Eg kan enno hugse at eg nok hadde litt for store forventingar, for eg sat igjen med ei kjensle av å ha hatt betre musikalopplevingar (til dømes er andre akt liksom litt rotete, ein skal prøve å setje saman alt og runde av det heile). Samstundes ser eg av dette innlegget eg posta ikkje lenge etter at me såg musikalen at eg stort sett var nøgd med opplevinga, songane er jo berre råtøffe. Alt i alt prøvde eg å gå inn på Folketeateret med litt lågare forventing enn kva eg gjorde då me skulle sjå den i London. Wicked er den tolvte musikalen eg ser på dette teateret, nok ein gong produsert av Scenekvelder, og det blei ei veldig kjekk musikaloppleving! Både Sanne Kvitnes og Alexandra Rotan er skapte for rollene som Elphaba og Glinda, for min del var det gåsehudfaktor fleire gongar – å syngje "Trosser tyngdekraft" høgt i sky er ein prestasjon berre i seg sjølv – og nokre tårer kom det innimellom. Dei visuelle effektane synest eg fungerte bra, og som vanleg jubla eg litt ekstra då orkesteret kom på scena, eg kjenner jo trommisen der. Som vanleg knipsa eg eit lite sjølvknips i trappa, og så var det litt artig at dei hadde laga til eit filter på Snapchat som ein kunne bruke, mannen min hadde ikkje noko anna val enn å vere med – du er god som held ut med ein ekte musikalnerd ;)

Ikkje berre snøklokker

Som eg skreiv førre veke, er det krokusane eg ser flest av ute for tida. Og sjølv om dei ikkje er like vakre som snøklokkene, er dei no ganske fine lell. Foreløpig er det dei kvite og lilla eg ser når eg traskar av garde til jobb, dei tittar opp av den grøne jorda. Seier liksom "tittei" og får meg til å smile.

Konditori i Oslos gater

Sjølv om me berre var i Oslo i tjuefire timar, synest eg me nytta dagen godt med litt av kvart – utan å stresse. Etter frukost og bittelitt lesing, drog me alle fire til sentrum. Gjekk i gatene, stakk innom eit par butikkar og åt gode kaker på Halvorsens Conditori. Seier berre "nam"! Knipsa eit bilete av det eine småbordet inne på konditoriet, for det var pynta av kanonflotte fliser. Ein av butikkane me var innom, var Norway Designs, og nede i kjellaren, såg eg mellom anna ein vegg full av papir i alle mønster og fargar. I løpet av helga fekk me, så vidt, helse på finaste Bambus (ho er no litt småskeptisk til nye folk), og ein varm og gyllen solnedgang etter musikalen fekk me også oppleve.

 

Sola skein heile dagen, både før og etter musikalen, og det var kjekt å berre traske rundt i bykjernen. Innimellom lot eg dei andre gå littegrann i forvegen, slik at eg kunne stoppe opp ein augneblink og beundre alle dei fine bygga i alle moglege fargar. Ja, takk til meir fargerike hus og byggverk!