Tradisjonen tru åt me risgraut på lille julaftan, og som nemnt så var det eg som fekk mandelen i år. Marsipan er heilt greitt, men ikkje min store favoritt, så premien – ein liten marsipangris – delte eg opp slik at me alle fem fekk kvar vår lille bit, ein liten smak. Etter mi meining var det akkurat passe.
Akkurat som alle andre år, var det broren min og eg som hadde ansvar for å pynte juletreet og plassere gåvene under det. I år var også mannen min med, og eg syntest i alle fall det var stor stas :) Alltid like kjekt å opne juleeskene og ta ut den pynten ein hugsar så godt frå barndomen!
Legg igjen ein fin tanke