Mord på biblioteket

Kanskje ikkje eit ekte mord, men i alle fall eit ekte bibliotek. For ikkje berre var me innom Trinity College og biblioteket der, me var også innom sjølvaste Cambridge University Library. Alltid kjekt å besøke eit bibliotek, og enno kjekkare blir det når dei har ei slik utstilling som det dei hadde i Cambridge då me va der. Staseleg bygg, og sperringane utforma som store bokhaugar, var rett og slett eit stilig element. Og som me dei raude bussane, er jo dei raude telefonkioskane eit velkjent syn, denne gongen med ei ny vri: telefonkiosken var gjort om til ein bokleveringskiosk.

 

Namnet på ustillinga var "Murder by the Book", ei utstilling om britisk krimlitteratur opp gjennom tidene. The Notting Hill Mystery av Charles Felix (pseudonym) frå 1862, blir rekna som den fyrste britiske detekivhistoria. Og A Study in Scarlet av Arthur Conan Doyle er den fyrste fortelinga der me møter Sherlock Holmes og dr. Watson. Gjekk rundt og oppdaga stadig (for meg) nye bøker.

Agatha Christie er ei av mine absolutte favorittforfattarar, om det skulle vere uklart ;) Veldig kult å sjå fleire av hennar manuskript med handskrivne notat, mellom anna Curtain, den siste Hercule Poirot-romanen. Colin Dexter, forfattaren bak Endeavour Morse, var også nemnt fleire gongar, til og med rett ved sidan av Curtain. På den eine veggen, kunne ein skrive sine favorittkrimbøker på ein lapp og hengje den opp, og eg kunne ikkje la vere å gjere nettopp det. Bandopptakaren til Christie fekk eg også auge på, og ikkje minst manuskriptet til The Mousetrap, det skodespelet som har gått lengst på scena kontinuerleg utan stopp. The Murder of Roger Ackroyd og And Then There Were None er to andre favorittar skrive av krimdronninga, historier som aldri sluttar å forbause.

Skrivemaskina til Agatha Christie, trur det var det aller kulaste med heile utstillinga! Også i delar av andre etasje, der ein kan sitje i ein lesekrok med gamle, mørkebrune bokhyller, var det mogleg å gå som ein del av utstillinga. I butikken ved utgangen (ev. inngangen, tihi), var det fleire kriminelle handlenett, koppar, bøker og puslespel. Kjøpte jo eit liknande handlenett for to år sidan, så det fekk halde med eit lite postkort. For ein bokelskar som meg var dette ei utstilling vel verd tida.